installatie

Ketel van Geboorte

Elke geboorte begint met een intentie, een fluistering en een wachten in stilte.
In dit project voor Concertgebouw Brugge nodigen we mensen uit om deze fase van ‘verwachting’ te verkennen. Het voelen van een nieuw begin, het omarmen van het niet weten. Het geduld om iets de tijd te geven die nodig is. Broeden in stilte. En tijdens het wachten, delen we hoop en zorgen, liefde en verdriet, angst en moed. Zo brouwen wij in het water van het leven de hele tijd nieuw leven, nieuwe projecten, een nieuw begin. Brewing Beginnings.

Van 27 oktober 2023 tot 4 mei 2024 strijkt Sídhe neer in Brugge. Concertgebouw Brugge nodigde Sídhe uit om te werken rond Geboorte. Sídhe ziet dat als een kans om met Bruggelingen en bezoekers net die fase voor de eigenlijke geboorte te onderzoeken. Wat gebeurt daar precies, in die periode van dromen en verwachtingen, van angst en het overwinnen van drempels, van niet weten en er toch voor gaan? Die tussentijd die je neemt vooraleer je iets nieuws geboren laat worden, waarin er nog geen vormen zijn, alleen maar intenties, willen wij vangen in een Ketel van Geboorte.

Geïnspireerd door de ketel van de godin Cerridwen in de Keltische mythe van Taliesin, vroeg vzw Sídhe aan kunstenares Yasmine Akondo om een Ketel van Geboorte te maken. Die ketel is een half jaar lang een vat van intenties, plannen en nieuwe projecten. Begeleid door een audio-visualisatie nodigen we bezoekers uit om dat wat er in hun leven geboren wil worden in het water van de ketel te roeren. Daar zal het gekoesterd worden tot het tijd is om al dat nieuwe begin te laten stromen. Samen met Eva De Groote maakte ik een visualisatie die een persoonlijk ritueel begeleidt bij de Ketel.

De installatie staat in de kerk van Madeleine in Brugge (Magdalenakerk). Ze werd er ingewijd op 27 oktober, en op 4 mei 2024 wordt het verwachtingsvolle water tijdens een slotritueel vrijgelaten. Bij de inwijding bracht ik samen met Eva de visualisatie in een live performance.

Een creatie in opdracht van Concertgebouw Brugge, Stem en teks Eva De Groote, sounddesign en hardware installatie Ruben Nachtergaele

Ziel / podcast

Onzichtbaar. Onmeetbaar. Onbestaand? Audiomakerij Selkie trekt op pad om het domein van de ziel in kaart te brengen. Hebben mensen een ziel? Hebben dingen een ziel? Hoe kom je tot het ervaren van eenheidsbewustzijn? Kan je dat bewust opzoeken? Wat is extase bekeken vanuit wetenschappelijk perspectief? Kan seksuele energie een poort vormen naar diepe zielservaringen? Wat gebeurt er als we sterven? 

De luisteraar schuift mee aan tafel met filosofen, wetenschappers, zen beoefenaars, psychonauten, kunstenaars en druïdische helers, en wordt onderweg ook uitgenodigd in bijzondere audiolandschappen voor kleine oefeningen van zielsexploratie.  De eerste aflevering van Ziel, het nieuwe project van Audiomakerij Selkie, werd voorgesteld in avant-premiere op het Artefact festival van STUK Leuven in juni 2023. Op 28 september lanceerden we de podcast in CC De Herbakker, Randall Casaer en Eva De Groote keerden voor de gelegenheid elkaars ziel binnenstebuiten. Ruben Nachtergaele was van de partij met geluid en muziek. Audiomakerij Selkie is te gast op het DS Podcastfestival op 11/11/23 met een luister- en interviewsessie over de podcast Ziel.


Ziel is een langlopend project van Selkie, de eerste drie afleveringen + drie bonustracks komen uit in het in het najaar van 2023.
In 2024 komt er ook de voorstelling 'Ziel', een project van Selkie ism Robbe Kieckens, Berlinde Deman en Shahab Azinmehr. Premiere bij HA Concerts op 3 februari 2024.

 

 

 

Seizoen 1 van Ziel kwam tot stand met de steun van STUK/ARTEFACT en CC De Herbakker.

beeld: Randall Casaer

Wensen voor de Wind

Klankcreatie voor een installatie en performance op het Reiefestival in Brugge.

Op de Burg springt een bijzondere mast in het oog, een droommast. Hij ziet er niet alleen prachtig uit, met zijn verwijzingen naar de zee. Er borrelen ook droomklanken uit op. En hij is getooid met prachtige, kleurrijke linten. Alle passanten, jong en oud, zijn het hele festival lang welkom om hun wensen aan zijn wapperende linten toe te vertrouwen. Tenslotte worden ze op zondag naar de rei aan het Concertgebouw gebracht. Daar geeft Michiel Alberts in een rituele performance aandacht aan iedere wens of droom om ze vervolgens mee te geven aan het water en de wind. Zo worden alle wensen en dromen meegevoerd naar de zee

Met Wensen voor de Wind wordt het thema geloof van het Reiefestival verbonden met de wensdromen en gebeden van Bruggelingen en passanten. De kleurrijke linten refereren aan de lakenhandel die Brugge groot maakte en zijn ook geïnspireerd door gebedsvlaggetjes die je soms in tempels vindt. De connectie met de zee verwijst naar Brugge als havenstad met de meest uiteenlopende zeemanswensen– en dromen: wensen voor een behouden vaart en een veilige terugkomst, dromen van een goede vangst of van onontdekte schatten. Maar ook wensen die universeel zijn en van alle tijden: wensen van troost en verbinding, wensen aan alle soorten godheden.

 

Concept Michiel Alberts & NARWAL (Winny Ang & Bart Verheyen) 
Droommast– en vlotbouwers Sig Beunen en Sarah Geirnaert
Performance Michiel Alberts
Muziek & soundscape Ruben Nachtergaele
Live electronics Stef Heeren

wave
The Telepathic Lockdown series

[NL]

Ik leerde het body-voice oracle collectief kennen op een retraite van Sidhe. Enthousiast nam ik deel aan enkele van hun participative projecten. Onder andere op Kunst en Zwalm in 2019 performde ik mee. In 2020 onderzocht oracle het beoefenen van hun praktijk door middel van telepathisch contact met anderen.

Met de tweede golf van lockdowns en annuleringen van culturele evenementen en residenties over de hele wereld organiseert oracle een telepathische practice week van maandag 14 december tot en met vrijdag 18 december telkens om 12:00 uur. U kan deelnemen wanneer u wil en één sessie neemt ongeveer 30 minuten van uw tijd in beslag.

Met de opnames die ieder thuis maakte en doorstuurde componeerde ik een surround geluidswerk. Ik gebruikte geen effecten. Enkel supperpositie was een techniek om de vrijheid in tijd en ruimte, die kenmerkend was voor deze stempraktijk, te respecteren.

De installatie werd op 26/06/2021voor het eerst publiek getoond op de [4th WAB meeting] als onderdeel van de Wandering Arts Biennal georganiseerd door Nadine, in de Ictus Wild Gallery in Brussel.

 

Verder op het programma:

Acts of Listening and Urban Geography
conference curated by Anna Raimondo with Griselda Flesler, AM Kanngieser, Gascia Ouzounian

there is no listening without intervention, 1st study
performance by Davide Tidoni & Abigail Aleksander, Alkis Barbas

oracle Telepathic Practice
discussion hosted by oracle 

Je suis cercle, je suis carré, et je dessine dans l’espace public
series of videos by Francesca Chiacchio/Il Palinsesto

Coins Sombres
night walk by Clément Thiry

 

 

[EN] In 2020 oracle has been researching the application of oracle practices through telepathy. With the second wave of lockdowns and cancellations of cultural events and residencies all over the world oracle invites you to join their telepathic practice week.

The proposition is to practice daily from Monday 14 December to Friday 18 December at 12:00. You can join for one or as many sessions as you wish. Each telepathic session will take about 30 minutes of your time.

The manual of Telepathic Solo-Practice

– Set up your recording device

– Set your timer for 3 min

– Position yourself in a place

– Close your eyes and stay still (hold the static position)

– Listen to your inner landscape

– Vocalise* until the timer tells you to stop

– Do a 5 min writing after your solo practice or a telepathic score of another person’s vocalization from afar.
*‘vocalise’ can include your research into breath, text, song or improvisational strategies for voice.

Oordeur Destelbergenstraat

Als architect en geluidskunstenaar is luisteren voor mij de basis van creatie. Eva De Groote is schrijver, haar literair debuut ‘Na de regen’ verscheen eerder dit jaar bij Uitgeverij Angèle. Als artistiek duo leggen we ons oor te luister in het weefsel van de stad. Voor deze editie gingen we op bezoek bij bewoners van de Destelbergenstraat. Ik maakte voor elk portret specifiek geluid en muziek op maat, door in te tunen op de persoon. Soms werd het een interpretatie van de inhoud, soms een verklanking van een onderliggend gevoel als auditieve subtekst. Het resultaat is een breed spectrum: organische electronica, geneurie en een nummer op akoestische gitaar voor de laatste aflevering.

Oordeur is ook een luisterinstallatie. We presenteerden ze in de Krook, de buurtbibliotheek in Sint Amandsberg en Standaard boekhandel Zuid.

Oordeur Destelbergenstraat werd gerealiseerd met de steun van Stad Gent, De Krook en Urgent.fm. De Maquette werd gemaakt door Marijn Dionis. Speciale dank aan Klaartje Verbouwhede bij De Krook voor de productionele ondersteuning en Timon en Tania bij Urgent.

Oordeur Warnefordstraat

Een stad. Een straat. Een huis. Iemand.
Iemand met een verhaal. Een verlangen. Een verdriet.
Oordeur is een podcast met portretten van mensen die wonen in dezelfde straat.

Als stadsresident bij Vooruit leg ik mijn oor te luister in het weefsel van de stad. Eva De Groote is schrijver, ze werd door de buurtorganisatie ‘Echo’s uit de wijk’ uitgenodigd om portretten te maken van mensen in de buurt.  Zo werd de podcast Oordeur ons eerste gezamelijk project.

Fotograaf Patrick De Kuysscher is opgegroeid in de Warnefordstraat. In 1981 maakte hij een reeks portretten van zijn buren. In 2017 portreteerde hij de bewoners opnieuw. Bij die bezoeken kwamen veel verhalen naar boven. Met 5 van hen gingen we praten. Voor elk portret maakte ik custom muziek en geluid.

abonneer je op deze podcast: rss  Itunes

Met steun van Stad Gent, kunstencentrum Vooruit, De Krook, Urgent.fm en Echo's uit de wijk

luistermakette Concertgebouw Brugge

In het najaar van 2017 opende Concertgebouw Brugge zijn deuren met Concertgebouw Circuit, een belevingsparcours dat het gebouw en zijn kunstcollectie opent voor het publiek. Nu Architectuuratelier ontwierp dit parcours samen met Mathilde Geens.

We maakten een nieuwe klankinstallatie voor de collectie: een instrument met binnenin een mini vleugelpiano, een custom klavecimbel en 8 speaker-luisterplekken. Ik verbleef enkele dagen in het gebouw om field recordings te maken van de mensen, rolkarren, de goederenlift, drankautomaten, borrelnootjes in de loge, kopieerapparaten, muren en texturen, trapleuningen, galmende ruimtes, workshops en stemopwarmingen.

Ik maakte montages van enkele frapante plekken in het gebouw. De maquette verklankt de werking van het ‘gebouw achter de schermen’.

Heleen Van Haegenborgh schreef de compositie voor de geautomatiseerde piano en klavecimbel die ingebouwd zitten in het meubel.

De installatie vormt zo een nieuw instrument dat zijn eigen musique concrète voortbrengt.

Concept & ontwerp: Nu Architectuuratelier; realisatie meubel en instrument: Luc Roose, Nathan Wouters, Atento, Ludo Engels; compositie: Heleen Van Haegenborgh, compositie digitaal geluid: Ruben Nachtergaele

I hear you / residentie Vooruit

Als resident in kunstencentrum Vooruit maak ik “I hear you” en presenteer de geluidsinstallatie in de Domzaal: Een 24-kanaals geluidskunstwerk dat het spanningsveld exploreert tussen ‘gesatureerde ruis’ en de boodschap van de ‘pure opname’.

“I hear you” bevindt zich op het Vooruit100 parcours in het fijne gezelschap van nieuw werk van Julien Maire, Halory Goerger, Cristian Duarte, William Phlips, Line Boogaerts, Bart Maris en Aifoon.

” In 1913 – kan het symbolischer? – ontwikkelde de Italiaanse futurist Luigi Rusolo zijn manifest ‘The Art of Noises’, een compositiemethode voor muziek gebaseerd op industrieel geluid. 100 jaar later leven we in een wereld met overload aan audio-impulsen. Als muzikant, geluidskunstenaar en vader van drie dochters word ik dagelijks met die veelheid geconfronteerd.

Écht luisteren naar één enkele klank wordt moeilijk: omringend geluid zorgt voor ruis op de boodschap. Een dwarsdoorsnede maken van al die geluiden en de tijd nemen om een diepte-ervaring op te doen, is niet evident. Deze contradictie vormt het uitgangspunt voor mijn installatie / werk-format ‘I hear you’: kan je in die veelheid iets onderscheiden wat je aandacht vasthoudt? En nog een stap verder: hoe kan ik met de geluidensoep van een massa simultane geluiden een nieuwe waardevolle geluidservaring kan bouwen. Maar vooral wil ik de luisterervaring bij de bezoeker aanscherpen, zowel tijdens als ná de installatie.

Tijdens de residentie in VOORUIT100 focust “I hear you” op het sociaal engagement in en rond Vooruit. Ik ontwikkel geluidsdatabanken rond thema’s als het ontstaan en de opkomst van het socialisme, de syndicale strijd, de wezen van de Spaanse burgeroorlog, de relance van de progressievelingen in de jaren ‘80, artiesten met een boodschap, het 21e-eeuwe Vooruitactivisme rond duurzaamheid, directe democratie, transitie, … Daarmee vorm ik een multichannel compositie die in een eeuwige golfbeweging balanceert tussen heel veel – en heel weinig geluid.

Ondertussen leef ik me voluit uit in mijn passie voor noise tijdens de “ruisfases” van het werk. Door geluid volgens verschillende algoritmes te distribueren op het grid van speakers maak ik verschillende gradaties en varianten op ruis. Een onderzoek naar dynamiek, densiteit en de grenzen van het bevattingsvermogen van een luisteraar: het vermogen om analytisch dan wel gevoelsmatig te luisteren. “

Ruben Nachtergaele: concept, compositie en productie, Elias Heuninck: programmatie software, Nathalie Hamilton: productie-assistentie, coproductie: kunstencentrum Vooruit, Dank aan Wim Wabbes, Eva De Groote, Herman Van Welden, Amsab-ISG, Stad Gent en provincie Oost-Vlaanderen

Triple Deck

Triple Deck is een release/installatie die Kapotski in zijn puurste vorm vertegenwoordigt. Een week lang verbleven Jonas, Ruben en Kurt in een 19e-eeuwse villa aan het strand van Normandië om te experimenteren met registratie, spel, improvisatie en compositie. Het resultaat bestaat uit drie monotracks, één voor elke muzikant, die gelijktijdig zijn opgenomen tijdens een improvisatiesessie. Elke track krijgt zijn eigen vinylplaat. De drie platen worden afgespeeld op drie verschillende decks met drie aparte speakers. De decks worden op auto-repeat gezet. Zo is Triple Deck opgebouwd uit drie niet-gesynchroniseerde platen, die een auditieve reconstructie vormen van een typisch Kapotski-optreden. De drie platen worden samen uitgebracht in een gelimiteerde oplage van 50 exemplaren op het nieuwe label Les Albums Claus – Les Ateliers Claus.

  • Wiels, Bxl,  release party with DJ Grazzhoppa, Frédéric Le Junter and Dick van der Harst, 01.10.2011: The three records are released together in a limited edition on the new label Les Albums Claus. As an installation it functions as three records that are played on three different decks with three separate speakers. The decks are put on auto-repeat. The installation will be presented for the first time at WIELS october 1st. The limited edition vinyl will be for sale then too. During Triple Deck’s release event DJ Grazzhoppa, Frédéric Le Junter and Dick van der Harst will bring their interpretation of the Triple Deck release/installation. This event is organized by Atelier Claus
  • Volle Maan Maakt Gek, DOK, Gent 10/12/2011: screenings met werk van Nicolas Provost – DreamCamEra, Dj’s Black Francis & Trish Van Eynde.
  • KLANKSON, la semaine du son, Bxl, 25, 26, 27 & 28 Jan 2012 amongst others: CHARLES HAYWARD, BARBEROS, ARNAUD PAQUOTTE, LE SYNDICAT DE LA METALLURGIE SONORE, PETER KEENE, HANS BECKERS, TIMO VAN LUIJK, TRIPLE DECK/KAPOTSKI, INSTITUT DES RECHERCHES MENANT A RIEN + BLIND DATE AUDIOWALK BY AIFOON
  • Conversations, CC de ververij, Ronse, 06/04 – 21/04 2013

 

Jonas Nachtergaele, Ruben Nachtergaele, Kurt Stockman

The Graveyard / Filip Berte

'The graveyard / cities on the edge’, is een tentoonstelling van Filip Berte in het STAM, Gent. De installatie is een ensemble van audiovisuele werken: 4 films, 8 veldopnameboxen met stills uit de films en een 5.1 surround sound installatie in openlucht. Het is het resultaat van mijn samenwerking met Filip Berte binnen zijn project ‘EUTOPIA'.

De tuin rondom het Huis van Eutopia wordt ingericht als begraafplaats. Met The Graveyard dringt Filip Berte binnen in de geografische marges rond Europa en gaat hij op zoek naar de sociale marges binnen de actuele samenlevingen. Hiervoor bezocht hij vier steden. Drie daarvan bevinden zich in de rafelranden van de Europese Unie: Tbilisi (Georgië), Chişinău (Moldavië) en Melilla (Spaanse enclave in Marokko). De vierde stad is Brussel, als symbolische aankomstplek van diegenen die de marge willen inruilen voor het centrum van Europa. Berte observeert outsiders: daklozen, asielzoekers, migranten en vluchtelingen.
Het resultaat van Bertes parcours in de marge zijn vier indringende films, persoonlijke portretten van de vier steden die hij bezocht. Voor deze films werkte Filip Berte samen met geluidskunstenaar Ruben Nachtergaele, die hem op zijn reizen vergezelde en ‘field recordings’ transformeerde tot soundtracks voor de films.
De installatie The Graveyard bestaat uit vier besloten kijkkamers waar het publiek telkens één film tot zich kan nemen.
Tijdens hun reizen postten Berte en Nachtergaele regelmatig foto’s, korte films, geluid, tekeningen, interviews en gedachten op de The Graveyard-blog.

 

[ENG]

” With his project entitled The Graveyard visual artist and architect Filip Berte penetrates Europe’s geographic margins and explores the social margins of present-day communities. He did this by visiting four cities, three of them located on the fringes of the European Union: Tbilisi (Georgia), Chişinău (Moldova) and Melilla (Spanish enclave in Morocco). The fourth city is Brussels, a symbolic place of arrival for those looking to swap the margins of Europe for its centre. Berte observes outsiders: the homeless, asylum seekers, migrants and refugees. Four penetrating films, one relating to each city visited, will be shown in four separate rooms in STAM’s Bijloke convent. Together these personal portraits of cities form The Graveyard installation. Berte worked on the films with sound artist Ruben Nachtergaele, who accompanied him on his travels and turned field recordings into soundtracks for the films.”

” The garden around the House of Eutopia is laid out like a graveyard. In The Graveyard Filip Berte enters into the geographical margins around Europe and seeks out the social margins in present-day societies. Countries on the fringes of the European Union are conceived of as collective outsiders. Such socially vulnerable groups as the homeless, illegal immigrants, asylum-seekers, refugees and suchlike represent Europe’s individual outsiders.The artistic aim of The Graveyard is to reverse this outsider position to form a state of inclusion, looking for creative ways of dealing with life within the margins. In other words, The Graveyard is intended as a waiting zone where these ‘margins’ can engage in self-reflection and where their hopeful aspirations can take shape; it is the place of transition from a state of exclusion or social segregation to integration and citizenship.”

concept, ontwerp, film en montage: Filip Berte, music & sound design: Ruben Nachtergaele - productie: CAMPO - co-productie: Treaty of Utrecht, European Cultural Foundation, deBuren, Kunstenfestivaldesarts
with the support of: Maison de la Culture Amiens, Nicosia Municipal Arts Centre
thanks to: Hanssens Houthandel, SECONDroom

C Mine Expeditie

Binnen het team van Nu architecten ontwikkelde ik het geluidsontwerp voor ‘C Mine expeditie’ in Genk, een avontuurlijke tocht door de ventilatietunnels van de mijn van Winterslag. Het parcours focust op zintuiglijke beleving en prikkelt de verbeelding.

  • 'Het geheugen': een serie van 5 video-installaties met 5.1 surround in een permanente constructie
  • intercatieve geluidscel': Een achthoekige ruimte waar bezoekers hun eigen klanklandschap construeren op basis van geluiden uit het ondergrondse. De gebruikers-interface refereert speels aan de typologie van de bedieningspanelen uit de mijnindustrie. De geluiden-pool omvat eigen field recordings, historische opnames en creatieve interpretaties van de ondergrondse atmosfeer en activiteiten.
  • 'echo put': Bovenaan de 800m diepe schacht plaatsten we een rooster. De echo evoceert de immense diepte onder je voeten.
  • 'wandelende verhalen': Na hun werk in de put keerden de kompels door de ‘zwarte gang’ terug naar de douches. De ‘witte gang’ bracht de verse ploeg naar de lift om af te dalen. In deze gangen reconstrueerden we  conversaties en de innerlijke gedachtenstroom van de wandelende mijnwerkers.

    In nauw overleg met installateur videocenter werd de audio geïmplementeerd op de site. Twee arrays van 32 speakers (64 discrete channels) distribueren het geluid door de 100m lange tunnel en re-enacten zo letterlijk de wandelende kompels.  De conversaties zijn opgenomen in mijn mobiele project-studio, bij de mannen van het ‘mijn verleden’ in Waterschei. Het was een geweldige ervaring om met Xavier, Bartho, Berke te werken en te improviseren.

Concept: Nu architectur en Ruben Nachtergaele, uitvoering: Bruns, Videocenter, assistentie opnames: Inge Kerfs

Architect Halewijn Lievens op  ‘de wereld morgen’:

“We wilden met ons team echt iets maken dat verder gaat dan enkel ruimtes vullen met technologische hoogstandjes. De ventilatietunnels roepen een bijzondere sfeer op. Die probeerden we te behouden tijdens het hele bezoek De verhalen in de geheugenkokers brengen de bezoeker op een indirecte manier naar de leefwereld van de mijnwerkers. We hebben voor nieuwe verhalen gekozen, die uiteraard wel rond het thema draaien. Dat is eigenlijk typisch voor dit project.”

Naast de geheugenkokers is er ook een geluidscel, waar je met authentieke geluiden je eigen mijnsound kan creëren. … Ook is er de panoramakijker. Dit speciaal ontwikkelde technologische hoogstandje is een soort digitale periscoop, die je een overzicht geeft van de geschiedenis van de Limburgse mijnbouw. Via een draai aan het rad, ga je verder in de tijd.”

het geheugen:

  • Ben Mira: script: Pascale Platel, beeld: Yacine Talabi,  muziek & sound design: Ruben Nachtergaele
  • kanarie: concept: Pol Heyvaert, sound design Ruben Nachtergaele
  • Tot het vallen van de duivenscript: Bart Moeyaert, beeld: Joke Liberge, sound design: Ruben Nachtergaele
  • cell 4: script: Luuk Gruwez, beeld: Stephan van Fleteren , sound design: Stef Van Alsenoy
  • cell 5: concept: nu architecten &  Stijn Meuris, beeld: dutch iglo, mastering: Ruben Nachtergaele
Nuit Blanche Amsterdam

Vlaams cultuurhuis De bRakke Grond nodigde kapotski uit om een performatieve installatie te bouwen. Voor Nuit Blanche vulden we een aanhangwagen met geluidsmixers, effecten, rommel, massa’s kabel en veel gaffa tape. We bouwden een tentakel-installatie waar we samen met het publiek 8 uur lang noise produceerden. Van interactie gesproken…

“A wild trip through Amsterdam, from seven in the evening till seven in the morning. An all-nighter of art and experiment at seven locations throughout the city, including De Brakke Grond. The programme was inspired by people with great ideas about the city. Creating a stage, a moment and a network dedicated to their creative urge.”

 

Kapotski teamed up with Daniel Rivero Baralt and Louise Van den Eede

een uittreksel uit de recensie in Gonzo magazine:

” De avond begint logischerwijs bij De Brakke Grond, na het afhalen van de passe-partouts. Met verse polsbandjes en een nuchter hoofd bestormen mijn gezelschap en ik het Vlaamse cultuurhuis voor een impressie van de tien uur durende jamsessie in de grote zaal, met het publiek als muzikant, onder leiding van de leden van de Vlaamse band Kapotski. Niets haalt het kind in je naar boven als een keyboard van de speelgoedwinkel en een paar oude draaitafels, dat bewijzen de bezoekers. Het resultaat klinkt af en toe ook echt ergens naar, dankzij de ijverige geluidsmannen. Een geslaagd kunstwerk om naar te kijken en aan mee te doen.”

Zipstick

voor Ladda vzw ontwikkelde ik het Zipstick-meubel.

Zipstick is een offline project waarbij bezoekers via een usb-stick hun eigen creatieve (zip-)bestanden kunnen uploaden op een installatie en die van anderen eraf halen.

Gebruikers verklaren zich akkoord met een Creative Commons-licentie en bouwen zo mee aan een grote gezamenlijke databank met open (kunst)bestanden (beeld, klank, muziek, video, tekst, …) waarop telkens weer verder kan en mag gebouwd worden door anderen.

Uberzips werden reeds aangeboden van Reggie Watts – de beatboxende stand-up comedian & Sexjunkie Stijn, beeldend kunstenaar Ken De Keyser, DJ Grazzhoppa, Stef Heeren van “Kiss The Anus of a Black Cat”, muzikant Köhn en filmmaker Nicolas Provost.

concept: ladda vzw, software: Maarten Cammaert, meubelontwerp & uitvoering: Ruben Nachtergaele, merci Timelab voor lasercut

hotdogski

installatie/performance-reeks in de publieke ruimte: een smakelijke integratie van buurtbewoners, meubelontwerp, youtube en hotdogs.

We realiseerden dit VJ-project als laureaat van de ‘kunst in de buurt ‘ wedstrijd van Stad Gent. Het doel was sociale cohesie te bewerkstelligen door mensen samen te brengen rond een hotdog kraam en te confonteren met beelden van zichzelf en het hele wereld wijde web. We mixen online beelden en geluid tot een live performance. Sociaal gezien werd Hotdogski een meeting point in de buurt, de Sint Bernadettewijk’in Gent.

een samenwerking tussen kapotski, Olivier Provost, nucleo, Stad gent Dienst kunsten, project Moscou bernadette / SMAK, ontwerp & productieleiding: Ruben Nachtergaele

Carmen Van Puyenbroeck schreef  op Gent Blogt:

Hotdogski richt zich op de Bernadette-wijk, een eerder geïsoleeerde sociale tuinwijk op de grens van Sint-Amandsberg en Oostakker Lourdes. Het is een wijk met een 200-tal uniforme huisjes, een van de eerste Gentse tuinwijken. Een buurt die niet echt gekend is buiten Sint-Amandsberg, denk ik.
Kapotski heeft daar een atelier in een vroeger schoolgebouw dat sinds 2005 onder beheer valt van Nucleo vzw. Er zijn plannen om die school om te bouwen tot een cultureel buurthuis en ‘t is echt wijs dat Kapostki activiteiten opzet voor de mensen uit de tuinwijk."

Laundrygarden

A beatifull day in our garden. Being a part-time houseman at that time I was hanging up the laundry in my garden. I had a camera from a friend on a tripod standing in the kitchen. So I started filming in between the hanging.

And then, suddenly, my daughter Ayco started dancing quite extraordinary.
The soundtrack contains processed guitar, voices and recording-artefact-noises evoking a calm atmosphere, a little bit magic, kinda slow and dreamy..

 

Image and soundtrack: Ruben Nachtergaele, editing, Olivier Provost.

This video was part of the dansecamdanse dance video festival selection in 2009 in Ghent, Belgium; and the of Festival Internacional Videodanza UARCIS in 2010 in Santiago, Chile.

Kabuski

Voor het Yo opera festival in Utrecht (NL), ontwikkelde kapotski ‘kabuski’. We bouwden een reguliere rijdende stadsbus van de GVU om tot instrument/geluidsomgeving. Ons doel was de openbare ruimte te transformeren tot een speelse omgeving en onverwachte sociale interactie te stimuleren.

” De bus is omgebouwd tot een rijdende muziekinstallatie, een Kabuski dus. In Kabuski mag en kan wat anders niet kan en mag: spelen en al spelend muziek maken tijdens het rijden.

Dus… stap op, neem plaats en geef gas! Of duw op dat knopje, trek aan dat touwtje, fluister in de micro: laat je maar gaan. Liefst niet stilletjes op je plaats blijven zitten deze keer. Pulken, prutsen en spelen: alles mag, niks moet. Al rijdend maak je je eigen klankdecor bij de stad. Daarvoor staan de geheime Kabuskimachinisten garant…

Het muzikale knutseltrio Kapotski gaat ervan uit dat je ieder object kunt gebruiken voor iets waar het niet voor dient. En dat er zéker met ieder object muziek valt te maken. Het resultaat van hun experimenten situeert zich tussen analoog en digitaal misbruiken en herbestemmen van elektronische en andere apparaten, speelgoed, omgeving, metaal, contactgeluid, frigo?s, mixers…”

Concept en uitvoering: Ruben Nachtergaele, Jonas Nachtergaele, Kurt Stockman, electronica: Jeroen Vanhoutte, coproductie: Zonzo Cie en Yo Opera Festival

Kaboxski

Interactive machine / installation built for children aged 4 to 88 by Kapotski

Kaboxski humzzz quietly in the room, apart from some electricity all it needs is you to play with it!
Through leavers, faders, a lightpen, ropes, squeekholes, a solar power panel, contactmicrophones, …
You direct and manipulate the sounds and visuals Kaboxski makes.

Using the integrated communication system you’ll find that Kaboxski is allways in for a good chat!

the Jeezes Creation Control Centre

The Jesus Creation Control Centre kent een embryonale fase tijdens mijn studie architectuur onder invloed van docent Paul Gees. Het speelgoedleger is hier nog compleet in handen van Imperial Rubi. Met mijn speelgoedleger domesticeer ik een wild stukje natuur in het Maaltebruggepark in Gent. Resultaat is een reeks prints die de actie documenteren.

Reykjavik

In 2004 nodigde het festival Etoiles Polaires drie geluidsartiesten uit respectievelijk Reykjavik, Nuuk en Gent uit om van stad te wisselen en op basis van hun indrukken een ‘sonorische’ installatie te creërenonder de noemer Sonic Pictures. De IJslandse Kira Kira legde haar indrukken over Gent en Nuuk vast. Als Gentenaar reisde ik met hetzelfde doel naar Groenland en IJsland. Miki Jacobsen wisselde Nuuk voor Gent en Reykjavik. In een creatieopdracht voor Kunstencentrum Vooruit werk ik aan aanvalsplan en een installatie.

Reycjavik binnenvallen met mijn speelgoedsoldatenleger was vrij eenvoudig, aangezien het IJslandse volk totaal onvoorbereid was en me zelf gastvrij ontving. Miki Jacobsen was er ook en hielp me met het maken van foto's. De installatie was te zien in een expo in Klink og Bank. Het geheel bestaat uit een zingend Jezus-beeld en een fotodocumentaire van de invasie. De tracks die ik maakte voor deze installatie bestaan uit field recordings en electro-akoestische muziek gecomponeerd onder invloed van het prachtige landschap en de onwerkelijke halfdonkere sfeer. 

Nuuk

In november 2004 volgt de volgende stap. Het Jesus Creation Control Center valt Nuuk, Groenland binnen. Weerom niet veel weerstand hier. De temperatuur was een uitdaging maar we hebben het overleefd, misschien wel dankzij de portie walvisblubber die we hebben geconsumeerd. De installatie was te zien in het kunstencentrum Katuaq. De tracks die ik voor deze installatie heb gemaakt bestaan opnieuw uit veldopnames en elektro-akoestische muziek. De compositie kwam tot stand onder invloed van het machtige landschap en de mensen, de ongelooflijke ruwe sociale omstandigheden van een land in shock / transitie. Bedankt Kim Larssen voor de warme ontvangst op deze unieke plek op aarde.

De installatie Jesus Creation Control Center / Reycjavik werd getoond in het museum Dhondt-Dhaenens in Deurle (B) in combinatie met een installatie van Erki Devries, van 24/07/2004 tot 19/09/2004. Tegelijkertijd is er de "ijs" tentoonstelling met Ásmunder Ásmundson, Steingrimur Eyfjord, Gabriella Fridriksdottir, Icelandic Love Corporation, Gudný Rósa Ingimarsóttir, Harldur Jónsson, Libia Pérez de Siles de Castro & Ólafur Árni Ólafsson.

“Lievelingsthema’s als oorlog, religie en creatiedrang worden kritisch en speels verenigd in de installatie. De imperialistische gedachte – het opdringen van een wil, een visie of een beeld – staan centraal.
Als overtuigd pacifist en neo-softy plaatst Ruben Nachtergaele de zwaar beladen beeldtaal in een intiem menselijk perspectief door in de sountrack zijn ware ziel bloot te leggen.”